Pakken we door of trappen we op de rem?

Terwijl het nieuwe kabinet nog goed en wel uit de startblokken moet komen, de rechtbank eerder een streep zette door de concentratie van kinderhartchirurgie, zorgverzekeraars een aanwijzing kregen van de NZa voor het niet nakomen van de zorgplicht en de lokale politiek zich steeds nadrukkelijker mengt in discussies over de beschikbaarheid van spoedzorg en (acute) verloskunde, is de toon gezet; pakken we door met IZA en de échte transformatie van het zorglandschap, of zijn we terug bij af?

Er is maar één (uit)weg: samen met elkaar

Ondertussen verandert de maatschappelijke opgave niet. Sterker nog; met schaarste aan mensen en middelen als nieuwe constante komen de grenzen van wat de gezondheidszorg áán kan steeds dichter in zicht. Er lijkt dan ook maar één uitweg….
Want, hoewel de vermoeidheid toeneemt over het aantal netwerktafels, regiotafels, thematafels (tot op tumorniveau), nieuwe rondes van impactanalyses en ‘de traagheid van de snelle toetsen’ voor transformatiegelden, bestaat er nog altijd breed consensus over het IZA; het is de juiste route naar toekomstbestendige zorg. Maar, gaat het ook snel genoeg?

De maatschappelijke opgave….tussen de eigen schoorsteen, mededinging en alle hens aan dek

Of beter gezegd, verandert er ook écht wat? Waar sommige zorgbestuurders spreken van ‘de intrinsieke elasticiteit van het zorgsysteem’, waarschuwen anderen minder eufemistisch voor vertragingstactieken en een trap op de rem. Ziekenhuizen zíen de maatschappelijke opgave en de noodzaak tot herschikking van het zorglandschap echt wel, maar worstelen tegelijkertijd met het bewaken van het eigen profiel en aantrekkingskracht: de eigen schoorsteen moet ook roken.

Bijkomend dilemma is dat de richting en snelheid van IZA lijkt vóór te lopen op (noodzakelijke?) veranderende wetgeving; ambities voor verdere concentratie van zorg lijken te botsen met de ACM-handhaving van marktwerkingsregels. En daar komt nu dus ook een lokale, politieke dimensie bij: wie gaat eigenlijk waar over?

En toch; er is volop beweging – zichtbaar én meer onder de radar – dienen de nieuwe contouren van het zorglandschap zich aan.

Het Ingendael Discours, een initiatief van de Blommestein Groep, is een jaarlijks terugkerende, driedaagse bijeenkomst voor bestuurders uit de gezondheidszorg.

Steven de Waal zal ook gedurende de editie op 28-30 augustus 2024 het debat actief volgen, eraan bijdragen en op belangrijke momenten het ‘ongemakkelijke gesprek’ verder aanjagen en stimuleren door keynote speeches.