Agenda archief
Presentatie rapport 'Burgermacht bij grenscorrecties van gemeenten' aan Tweede Kamercommissie BZK
Op dinsdag 16 januari zal Steven de Waal het rapport ‘Burgermacht bij grenscorrecties van gemeenten’ (een co-productie met Communication Concert) aanbieden aan voorzitter Erik Ziengs van de vaste Tweede Kamercommissie Binnenlandse Zaken.
Het rapport toont aan dat op 3 punten het bestuurlijk proces verre van democratisch, maar eerder regentesk en onzorgvuldig is in zijn burgerrechten:
a. De burger wordt politiek en staatsrechtelijk buiten het hele proces gehouden. Nederland heeft zijn eigen Catalonische kwestie: 1,5 miljoen Nederlanders mogen aan de komende gemeenteraadsverkiezingen niet meedoen vanwege een hangende herindeling, waar ze soms niet eens van weten en waar juist politieke strijd over gevoerd zou moeten worden!
b. De minst democratische en bij burgers minst bekende en gewaardeerde bestuurslaag, de provincies, die indertijd zelf sterk geprotesteerd hebben tegen hun eigen herindeling, hebben veel te vertellen over de start van de kwestie en dit weinig democratische proces.
c. De Tweede Kamer is beslisser en rechter ineen, omdat geen van de bezwaarmakende burgers of bedrijven ergens terecht kunnen bij een onafhankelijke instantie met wettelijke bevoegdheden.
Mijn voorwoord bij het rapport geeft goed weer waarom ik vanuit de missie van Public SPACE – bevordering van actief burgerschap en maatschappelijk ondernemerschap – dit een vreemde, maar tegelijk voor Nederland ook typerende gang van zaken vind. Ik heb dat in mijn laatste boek aangeduid als: PolderPaternalisme: goedbedoeld voor u maar zonder u
Het rapport toont aan dat op 3 punten het bestuurlijk proces verre van democratisch, maar eerder regentesk en onzorgvuldig is in zijn burgerrechten:
a. De burger wordt politiek en staatsrechtelijk buiten het hele proces gehouden. Nederland heeft zijn eigen Catalonische kwestie: 1,5 miljoen Nederlanders mogen aan de komende gemeenteraadsverkiezingen niet meedoen vanwege een hangende herindeling, waar ze soms niet eens van weten en waar juist politieke strijd over gevoerd zou moeten worden!
b. De minst democratische en bij burgers minst bekende en gewaardeerde bestuurslaag, de provincies, die indertijd zelf sterk geprotesteerd hebben tegen hun eigen herindeling, hebben veel te vertellen over de start van de kwestie en dit weinig democratische proces.
c. De Tweede Kamer is beslisser en rechter ineen, omdat geen van de bezwaarmakende burgers of bedrijven ergens terecht kunnen bij een onafhankelijke instantie met wettelijke bevoegdheden.
Mijn voorwoord bij het rapport geeft goed weer waarom ik vanuit de missie van Public SPACE – bevordering van actief burgerschap en maatschappelijk ondernemerschap – dit een vreemde, maar tegelijk voor Nederland ook typerende gang van zaken vind. Ik heb dat in mijn laatste boek aangeduid als: PolderPaternalisme: goedbedoeld voor u maar zonder u