De onvoltooide marktwerking van ziekenhuizen

Eind juni gaf ik een presentatie op het jaarlijkse congres van de European Healthcare Management Association (EHMA). Ook in het buitenland is het vergaande ‘experiment’ van Nederland met marktwerking, zowel in de zorgverzekeringen als in het zorgaanbod opgevallen. Het was dus goed dat ik uitlegde dat in de medisch-klinische zorg de marktwerking op dit moment helemaal niet zo ver gaat als de politieke retoriek belooft. Je zou het Die Unvullendete van Hoogervorst kunnen noemen. Kort hierna heb ik deze presentatie weergegeven in een kort artikel in Zorgvisie.De kop die men erboven zette, ‘Afwachten loont’, sprak me minder aan.
Ziekenhuisdirecties en medische staven kunnen allerlei slagen maken op het gebied van reorganisatie, kwaliteitsverbetering en outsourcing. Er is genoeg te doen. Wel meen ik dat er vooralsnog vooral sprake is van een verdringingsmarkt en een nog steeds hoge mate van overheidsregulering. Veel zogenaamd nieuwe medisch curatieve ondernemingen zijn vooral verzelfstandigingen van bestaande activiteiten. Belangrijke reden hiervoor is juist de spaghetti van bevoegdheden en zorgprocessen die een hedendaags Nederlands ziekenhuis nu eenmaal is. Daarin duidelijkheid creeeren en stappen zetten, juich ik toe. De overheidsregelgeving loopt hier, ondanks de retoriek, eerder op achter dan voorop.