Is er zoiets als politieke intelligentie? (2)

Maar aan dat bericht over die kritiek van 5 ex-ministers valt meer op dan alleen een stevige schending van een niet onbelangrijke politieke code: Gij zult uw opvolger publiekelijk met rust laten, want anders kan hij zijn werk niet doen en formeel is hij ook uw rechtsopvolger. De noodzaak van het veel meer en sneller realiseren van grote projecten is ook een onderdeel van het manifest van Public SPACE. In ons geval gebaseerd op de analyse van onze positie als klein, rijk land met een open economie in een steeds heftiger internationale turbulentie en concurrentie.
Toen hadden we het nog vooral over opkomende landen als China en India en Oost-Europa, sinds de kredietcrisis voelt de hele middenklasse van Nederland dit tot onderin zijn maag.

Waarom verschijnen er geen grandes oeuvres?

Wij zagen drie redenen voor het ontbreken van dergelijke ‘grote werken’: gebrek aan ambitie en allure, provincialisme achter de dijken (de internationale druk en vergelijking werden ontkend, zie de partijen ter linker- en rechterflank en hun steun) en het gebrek aan werkelijke bundeling van onze publieke en private krachten en kwaliteiten, beschikbaar op de paar km2 van ons landje (in plaats van het slaafs navolgen van de openbreek agenda van de EU terwille van een gemeenschappelijke markt). Maar misschien is dit nog te politiek-ideologisch geredeneerd? Misschien kunnen we dit soort projecten gewoon niet meer managen? We zijn onze ingenieursmentaliteit en kwaliteit kwijt. De kwaliteit van het overheidsmanagement faalt, mogelijk. Dan is het dus wel interessant of deze ex-ministers ons daar iets over kunnen leren, of ze samen extra politieke intelligentie over dit probleem hebben. Daar komt bij dat we een ding zeker weten: ook zij hebben allen dit project niet tot een succes geleid, hun gemeenschappelijk kenmerk is dus falen, maar op de een of andere manier schamen ze zich daar niet voor.