Dit najaar start een reeks colleges rond het laatste boek van Steven de Waal ‘Het zal mijn zorg zijn; 7 routes naar een gezond zorgstelsel’. De collegereeks ‘Van Crisis tot Transformatie in de Zorg’ is een co-productie van Public Space Foundation en de Kring Andragologie van de UvA. Vijf dinsdagavonden met koplopers in de zorg: Paul Habets (huisartsenzorg), Linda Terpstra, Anke van Dijke (geweldgerelateerde zorg), Ingrid Rebel (jeugdzorg), Frido Kraanen (woon zorg), Jos de Blok (thuiszorg), Marcel Canoy (zorgzame buurten) en Albert Jan Kruiter (nieuwe oplossingen in zorg).

Tijdens de coronacrisis is het verder duidelijk geworden dat de gezondheidszorg in de Westerse landen al vóór de pandemie aan fundamentele herijking, reflectie en nieuwe wegen toe was. Het is daarom tijd om voortvarend stappen te zetten in de richting van structurele veranderingen van ons zorgsysteem. De huidige kwaliteit van zorg is in de toekomst niet meer op te brengen, we moeten dringend andere keuzes gaan maken. Dat is het uitgangspunt van het boek van Steven de Waal waarin hij aangeeft hoe koplopers in de zorg, tegen de dominerende bestuurlijke cultuur in, van onderop al lang fundamenteel experimenteren met veranderingen en zorg­innovaties realiseren. In de collegereeks worden deze zorginnovaties van koplopers verkend.

We doen dat door een aantal van de civil leaders die in het boek van Steven de Waal zijn opgevoerd en in het zonnetje gezet, in deze colleges aan het woord te laten. Over hun zorginnovatie (Wat is daar goed aan? Wat hebben de patiënten er aan en wat vonden die ervan? Waarom hebben we het zo gedaan?) en hun civil leadership (Waar liep ik tegenaan? Wie lagen er allemaal dwars? Waar zaten de grootste medestanders en bondgenoten? Vanuit welke drive en waarden wilde ik dit perse doen?).

17 december: Jos de Blok en Marcel Canoy

Jos de Blok is zorgondernemer en eigenaar van Buurtzorg. Het concept van Buurtzorg lijkt op het oude systeem van wijkverpleging maar is in 2006 in een eigentijdse vorm opgezet, een thuiszorgorganisatie die zorg aan huis ging leveren met kleine teams, bestaande uit (wijk)verpleegkundigen en wijkziekenverzorgenden. De stichting had als nieuw uitgangspunt dat ze zo min mogelijk werkte met managers. De zorgverleners waren zelf verantwoordelijk voor de taken die ze uitvoerden. Deze zelfsturende teams waren destijds nieuw, sloten goed aan bij de praktijk van de werkvloer en bleken een groot succes. Daarmee vormde Buurtzorg een bedreiging voor bestaande instellingen. De Blok won met zijn stichting jaren op rij de prijs van ‘beste werkgever van Nederland’. Buurtzorg groeide in 10 jaar tijd uit tot meer dan 13.000 werknemers en is inmiddels actief in 25 landen. Hoe krijgt hij dit voor elkaar?

Marcel Canoy, hoogleraar gezondheidseconomie aan de VU, heeft ook de maatschappelijke waarde van zorgzame gemeenschappen proberen te definiëren. Hij komt naast de bekende ‘minder zorgkosten’ – dat ook nogal figureert in de preventiediscussie – ook op ‘minder eenzaamheid’, ‘lucht in de arbeidsmarkt’, ‘minder sociale problemen in de wijk’ en ‘betere doorstroming op de huizenmarkt’. Met deze maatschappelijke waarden levert hij input voor het standpunt van Steven de Waal dat bij een echt perspectief vanuit burgers zelf, we oog moeten hebben voor andere kosten en opbrengsten dan alleen de klassieke discussie over ‘zorgkosten’ te voeren. Canoy zal na een korte inleiding de deelnemers in de zaal zelf in een interactieve workshop aan het werk zetten met zorgzame buurten.

Download hier de flyer met informatie over de collegereeks en de sprekers