De oorsprong van Nederland: Het Domplein te Utrecht

Op 16 maart j.l. was ik deelnemer bij een brainstormsessie over een stedebouwkundige toekomstvisie voor het Domplein. Geheel conform de tijdgeest ging het om ‘branding’ (spreek uit ‘brending’), was er een zeer divers, zo niet verwarrend stedelijk gezelschap uitgenodigd en hoefden er geen conclusies getrokken te worden. Tevens was er veel techniek in het spel: video- opnames, foto’s van het ‘object’ , tekenaars om onze woorden te visualiseren en scanners en printers om die beelden weer voor ons te visualiseren. Onder begeleiding van mijn goede vriend en plaatsgenoot Maarten Konigs, van bureau Holland Branding. Kortom: een aangenaam bad van aandacht, begeleiding en interessante mensen, waardoor er wel iets goeds uit moest komen.

Deze methode is inmiddels ook steeds populairder aan het worden in wijkontwikkeling, onder het motto: “Eerst het beeld, dan de wijk(-aanpak)”. Quote van de dag: ‘Maar het Domplein is ook een ontzettend dom plein”.

Mijn eyeopeners

• Over pleinen in een stad, en al helemaal over het Domplein, valt alleen iets te zeggen als je ook bepaalt wat er IN de kerken eromheen gebeurt. Juist kerken, een soort binnenpleinen, vervullen een cruciale stedelijke rol; we moeten voorbij de fysieke scheiding van kerk en wereld/stad in ons denken;
• Op dit plein ligt de oorsprong van Nederland: de laatste rivierovergang (Ultra Trajectum) der Romeinen, het kerkje van St. Willibrord waar de kerstening begon en de ondertekening van de Unie van Utrecht in 1579 (symbolisch het begin van de eenwording van de huidige Nederlanden) en de Vrede van Utrecht in 1713 (het einde van de oorlog met Spanje) hebben alle op of aan dit plein plaatsgevonden! Dit plein zou daarom een grote symbolische rol kunnen vervullen voor Nederland in deze tijden waarin we zeer op zoek zijn naar onze identiteit en naar de goede ontvangst van vreemdelingen en vreemde culturen uit de hele wereld.

Geinspireerd ben ik na afloop weer Nederland in getrokken.