Maatschappelijk Leiderschap – Inspiratie voor top Gemeente Amsterdam

Iemand die het niet begrepen heeft, meldt dat hij/zij naar een cursus ‘leiderschap’ gaat.
Leiderschap is immers zo niet te leren. Als er al onderwijs bij te pas kan komen, is dat niet klassikaal en frontaal met een docent (het zou immers toeval zijn als deze ook leiderschap vertoonde en er daarom in les kon geven, doordrenkt van bescheidenheid als goed leider). Leiderschap leer je in inspirerend gezelschap van voorbeeld-leiders, in falen wat je probeert en daarvan leren, in terugkomen op je voornemens om een ‘echte leider’ te worden, in onverwachte afwegingen maken vanuit jouw eigen waarden en visie, terwijl het meest rationele om te doen er anders uit ziet en vervolgens je team of bazen er toch in mee krijgen.
Ik heb in mijn promotieonderzoek ‘The Value(s) of Civil Leaders’ gesproken met en me verdiept in 30 maatschappelijk leiders. Dat was voor mij het meest leerzame, onthullende, soms ook verbijsterende en altijd inspirerende stuk. Uiteindelijk veel meer dan de studie van de volledige academische literatuur, de juiste concepten en het proefschrift goed en academisch up to date theoretisch onderbouwen en uitlijnen. Noodzakelijk, goed voor je reflectie en verdieping, maar uiteindelijk zijn the real leaders voor mij toch the real thing. Zo zit ik al mijn hele leven tussen managementpraktijk en academische reflectie.
Mijn missie al mijn hele werkzame leven, neergeslagen in de missie van de Denktank Public SPACE, (voor een toelichting op de onderliggende keuzes in de geschiedenis, zie een recent blog) is wat Herman Wijffels (lid van mijn denktank) bij de SER ‘private for public’ noemde. Hoe private partijen (burgers, bedrijven en maatschappelijke ondernemingen) bijdragen aan ‘the common good’, het publiek belang, de oplossing van vraagstukken in de samenleving. Dan is het heel mooi om te zien dat het omgekeerde nu ook gebeurt: publieke partijen gaan zich toenemend interesseren voor hoe de samenleving in elkaar zit, zaken ten dele zelf kan oplossen, hoe de civil society en burgerschap in de boardroom elkaar vinden en zich organiseren, en tegelijk steun van de overheid in allerlei vormen goed kan gebruiken. De laatste tijd geef ik vaker lezingen voor overheidspartijen over ‘Was bewegt der Burger?’. Waarbij ik natuurlijk die nieuwe belangstelling ook strategisch duidt door het noodzakelijk antwoord van dit soort partijen op de door mij geïntroduceerde disruptieve burger. Deze ontstaat door een fundamenteel andere mediatechnologie, met bijbehorend een ongekende communicatie- en informatiemacht, een groter zelforganiserend vermogen of minstens de illusie daarvan, leidend tot andere eisen van retoriek als je je begeeft in de publieke arena. Hebben alle publieke partijen net zo hard mee te maken als maatschappelijk leiders.
Mooi om te zien dat mijn onderzoek en bevindingen voor alle partijen in de publieke arena gericht op publieke waarde interessant en leerzaam zijn. In deze lezing voor de ambtelijke top van de gemeente Amsterdam mag ik inspireren voor iedereen die van daar uit publiek leiderschap wil en moet vertonen.