PublicatiesMaatschappelijk leiderschap
Een Land in Angst en zonder Koers. Een essay
De roep om Leiderschap verklaard
Onrust, Verwijten en Feesten. Decadent Rome.
“Nederland is in korte tijd een land van extremiteiten geworden. Van himmelhoch jauchzend naar zum Tode betrübt. Van hosanna tot weg-met-ons. We gaan van bijna-ramp (de Mexicaanse of varkensgriepgolf) naar orgastisch feest (Nederland rondom de WK en de inhuldiging van het finaleteam) naar overdreven waarschuwingen (weeralarm, drinkalarm, zwemalarm). De vele signalen van een heftige, emotionele, uiteenvallende en onrustige natie zijn moeiteloos uit te breiden.
De laatste parlementaire verkiezingen hebben het meest versplinterde politieke landschap ooit opgeleverd: de grootste partij, VVD, heeft slechts 31 zetels. Vele partijen zijn nodig om tot een parlementaire meerderheid te komen…
… Hier houden een verwend volk, een verwijtend media- en columnistencultuurtje en een gulzige politiek elkaar ineen dodelijke, uitputtende omarming. De verwijten zijn snel gemaakt, de onrust is groot, de politiek wil laten zien dat ze ‘iets’ doet. Het gebrek aan nuchterheid creëert hier haar eigen onrust, die daarna weer voedsel biedt aan het gevoel onder politici dat het ‘nooit genoeg is’ en dat hen ‘alles verweten kan worden’.”
In januari 2011 publiceerde Steven de Waal vanuit de Public SPACE Foundation een essay onder de titel “Een land in Angst en zonder Koers. De roep om leiderschap verklaard.” In het essay betoogt De Waal dat Nederland snakt naar bindend leiderschap en dat politiek links de angst voor sterke persoonlijkheden moet laten varen.
“Dat duidt op radeloosheid, gebrek aan samenhang, misschien ook wel gebrek aan gedeelde waarden.”
